-
1 odpowiedzialność
-
2 odpowiedzialność
odpowiedzialność [ɔtpɔvjɛʥ̑alnɔɕʨ̑] f1) (t. moralna) Verantwortung fbrać na siebie \odpowiedzialność [za coś] die Verantwortung [für etw] auf sich +akk nehmenna własną \odpowiedzialność auf eigene Verantwortungobarczyć kogoś odpowiedzialnością za coś jdm die Verantwortung für etw aufbürden\odpowiedzialność karna strafrechtliche Verantwortlichkeit f\odpowiedzialność cywilna Haftpflicht fpociągnąć kogoś do odpowiedzialności [za coś] jdn [für etw] verantwortlich [ lub haftbar] machenponosić [za coś] \odpowiedzialność [für etw] verantwortlich [ lub haftbar] seinza coś grozi \odpowiedzialność sądowa etw wird strafrechtlich verfolgt, etw wird mit der strafrechtlichen Verantwortlichkeit angedroht -
3 ponosić
ponosić1 (ponoszę) < ponieść> (poniosę) koszty, ryzyko, odpowiedzialność tragen; klęskę, straty erleiden; karę bekommen;ponosić śmierć ums Leben kommen;ponosić winę Schuld haben (za A an D);poniósł go temperament sein Temperament ist mit ihm durchgegangen;poniosło go er ist außer sich geraten, er hat die Kontrolle verlorenponosić2 pf (ponoszę) dziecko, buty (eine Weile) tragen -
4 ponosić
I. vt1) ( odpowiadać) koszty, konsekwencje, odpowiedzialność, ryzyko tragen; stratę, szkodę erleiden, davontragen3) ( opanowywać)ktoś daje się ponieść emocjom jd lässt sich +akk von seinen Gefühlen hinreißenponiosło go er war außer sich -
5 Verantwortung
Verantwortung <-, -en> f\Verantwortung [für jdn/etw] odpowiedzialność f [za kogoś/coś]die \Verantwortung tragen ponosić odpowiedzialnośćjdn [für etw] zur \Verantwortung ziehen pociągnąć kogoś do odpowiedzialności [za coś]auf eigene \Verantwortung na własną odpowiedzialność -
6 wina
wina [vina] f1) ( przewinienie)przyznać się do winy die Schuld zugebenzrzucać winę na kogoś die Schuld jdm zuschieben [ lub auf jdn abwälzen]to [nie] twoja \wina das ist [nicht] deine Schuld, du bist [nicht] schuld, du kannst nichts dafür, die Schuld liegt nicht bei dirto jego \wina er ist schuldto nie jej \wina sie trifft keine Schuldto \wina jej złego wychowania daran ist ihre schlechte Erziehung schuldbez winy schuldfrei, schuldlosz jej winy durch ihre Schuldpoczucie winy Schuldbewußtsein nt\wina główna Hauptschuld f\wina częściowa Teilschuld f\wina nieumyślna Fahrlässigkeit f, Fahrlässigkeitsschuld f\wina umyślna Schuld mit Vorsatz, vorsätzliche Schuld fkwestia winy Schuldfrage fponosić winę [za coś] [für etw] schuld haben [ lub tragen], [einer S.] schuldig seinprzyznanie się do winy Schuldgeständnis nt\wina przy zawarciu umowy Verschulden bei Vertragsschluss, culpa in contrahendo, c.i.c.
См. также в других словарях:
odpowiedzialność — ż V, DCMs. odpowiedzialnośćści, blm «konieczność, obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje czyny i ponoszenia za nie konsekwencji; odpowiadanie przed kimś, wobec kogoś, za kogoś lub za coś» Wielka, poważna, znaczna odpowiedzialność.… … Słownik języka polskiego
ponosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, ponosićnoszę, ponosićnosi, ponosićnoś, ponosićnoszony {{/stl 8}}– ponieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, ponosićniosę, ponosićniesie, ponosićnieś, ponosićniósł, ponosićniosła, ponosićnieśli, ponosićniesiony {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ryzyko — n II, N. ryzykokiem, blm «możliwość, prawdopodobieństwo, że coś się nie uda, przedsięwzięcie, którego wynik jest nieznany, niepewny, problematyczny; odważenie się na takie niebezpieczeństwo; ryzykowanie» Ryzyko przeprawy przez morze. Ryzyko… … Słownik języka polskiego
odpowiadać — ndk I, odpowiadaćam, odpowiadaćasz, odpowiadaćają, odpowiadaćaj, odpowiadaćał odpowiedzieć dk, odpowiadaćwiem, odpowiadaćwiesz, odpowiadaćwiedzą, odpowiadaćwiedz, odpowiadaćwiedział, odpowiadaćwiedzieli 1. «dawać odpowiedzi, udzielać informacji… … Słownik języka polskiego
odpowiadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odpowiadaćam, odpowiadaća, odpowiadaćają {{/stl 8}}– odpowiedzieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XId, odpowiadaćwiem, odpowiadaćwie, odpowiadaćwiedzą, odpowiadaćwiedz, odpowiadaćdział, odpowiadaćdzieli {{/stl 8}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podwładny — podwładnyni «pozostający pod czyjąś władzą, zależny od kogoś, podległy komuś» Podwładni mu robotnicy. podwładny, podwładna w użyciu rzecz. «ten, kto podlega komuś; dawniej kto pozostawał pod czyjąś władzą (zwłaszcza króla); poddany» Ponosić… … Słownik języka polskiego
stawać – stanąć [odpowiadać – odpowiedzieć] przed sądem — {{/stl 13}}{{stl 7}} być sądzonym, oskarżonym w procesie sądowym; ponosić odpowiedzialność przed sądem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przed sądem stają winni znęcania się nad więźniami politycznymi w czasach stalinowskich. Odpowiedzieć przed sądem za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ponieść — dk XI, ponieśćniosę, ponieśćniesiesz, ponieśćnieś, ponieśćniósł, ponieśćniosła, ponieśćnieśli, ponieśćniesiony, ponieśćniósłszy ponosić ndk VIa, ponieśćnoszę, ponieśćsisz, ponieśćnoś, ponieśćsił, ponieśćnoszony 1. tylko dk «niosąc, dźwigając… … Słownik języka polskiego
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
własny — 1. Na własną prośbę; na własne żądanie a) «dobrowolnie, zgodnie z wolą zainteresowanego, na jego życzenie»: Policja podała, że na własną prośbę wypisał się ze szpitala. Rzecz 15/03/2000. b) żart. «z własnej winy»: (...) wbrew zdrowemu rozsądkowi … Słownik frazeologiczny